Arta Alexakisa, lidera Everclear, lubię nie tylko za komponowanie na wskroś amerykańskich piosenek, przesyconych duchem dokonań Toma Pettyego, ani za charakterystyczną barwę głosu, ale przede wszystkim za teksty. Alexakis poza portretowaniem różnych zjawisk społecznych, penetrowaniem zakamarków własnej duszy i sarkastycznymi komentarzami do otaczającej nas rzeczywistości potrafi tworzyć niemal filmowe obrazy, historie mocno przeciętnych ludzi, czasem w jakimś stopniu rozbitków życiowych.
"Learning How To Smile" jest jedną z takich historii, opowiadanej w pierwszej osobie, o parze, która na przekór życiowym niepowodzeniom, trzyma się mocno razem, wspiera i stawia czoła temu, co ich spotyka. Te słodko-gorzkie opowieści Alexakisa zawsze mocno działały na moją wyobraźnię i w jakimś stopniu odnajdywałem siebie, czy raczej moje przekonania, w tym, o czym śpiewał. "Learning How To Smile" jest moją ulubioną. A to "baby, let's just run away" wyszeptane zaspanym głosem przez żone Alexakisa do tej pory przyprawia mnie o gęsią skórkę. Reasumując, "Learning How To Smile" przekazuje prostą prawdę - życie bywa paskudne i pełne wszechobecnego ciulstwa, ale to nigdy nie może powód, by się poddawać. I właśnie za te proste prawdy cenię Everclear.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz